Parels van een minuut.
Mijn eerste OMG
Ooit, in een grijs en wanhopig verleden, was ik bij DWDD in de uitzending. Daar kwam ik erachter dat ik maar één minuut mocht spelen. Dat vond ik belachelijk. Ik was woedend en heb flinke ruzie gemaakt met de hoofdredactrice.
Het werd een hele rel. Ik had het gevoel dat ik de hele muziekwereld moest verdedigen. Later kwam het weer goed, ik ben nog vaak langsgeweest, en DWDD heeft zijn beleid bijgesteld.
Een paar jaar daarna dacht ik ineens: in eén minuut kun je best veel doen. Sommige componisten, Chopin bijvoorbeeld, die kunnen 1 minuut laten voelen alsof je minimaal 5 minuten muziek hebt gehoord. Anderen laten een minuut voorbij gaan alsof het een paar seconden zijn. Mahler was zo iemand. Als componist kun je dus iets doen met het tijdsbesef van de luisteraar. De tijd als het ware verlengen en verkorten. Dus besloot ik de minuut te gaan bekijken als een kunstvorm.
Sinds enige tijd post ik direct na Podium Witteman een filmpje van een eigen stuk van
1 minuut. Ik post het op instagram en Twitter, Facebook en op mijn eigen site
mikebodde.nl.
Dat ga ik 52 weken lang doen. Elke week een nieuw stuk. Ook in de vakantie ga ik er dus mee door, als er geen Podium Witteman is.
Ik noem ze ‘OMG’: one minute gems, oftewel parels van een minuut. Ik ga de minuutvorm dus onderzoeken en kijken wat er voor nodig is om een boeiende minuut te creëren, en om te spelen met het tijdsbesef. En aan het einde maak ik van de beste omg’s een verse, gerse cd.
Dus: zondagavond 19.15. OMG.